Hallo allemaal,

We hebben in de afgelopen periode ernstig gevaar gelopen. Gevaar, zul je denken? Ja, gevaar. We werden – vooral in de periode van eind september tot half oktober – op drie zaterdagen door een aantal leden overladen met lekkers in de vorm van taart, cake, banketstaaf, enz. Op zich heel lekker, hoor. Maar als je na het douchen de stamtafel vol lekkers ziet staan én je van de trakterenden te horen krijgt dat ze graag zien dat je als sportieve groep al dat overdadigs opmaakt, dan ga je je toch achter de oren krabben. Heb ik nou alleen maar getraind om ruimte te maken voor dat lekkers? Nee toch! Dit zou anders moeten kunnen, denk ik dan. Je zou als trakterende kunnen rondvragen wie er nog meer wil trakteren. Maar hoe dan, zul je vragen? Tja, als ik het zo bekijk dan denk ik dat we traktaties in het vervolg ook via de appgroep moeten gaan aankondigen zodat we dubbelingen zoveel mogelijk kunnen vermijden. Een tweede appgroep zou ook kunnen, maar of we daar op zitten te wachten??

Henk Zwijnenburg

1. Nieuwelingen
   Hans Snijder is sinds dit najaar bij ons aangehaakt als nieuw lid. Hij is kort geleden vanuit Apeldoorn voor de liefde verhuisd naar Den Haag. Hij loopt op de dinsdagavonden mee met de basistrimgroep. We wensen hem veel loopplezier bij ons.
   
   Oudeling
   Zo nu en dan haakt er wel eens iemand af als lid bij Felix. Dit is heel normaal en ik heb er dan ook nog nooit over geschreven in een aparte sub rubriek. Jammer echter is dat Willem van Geest na 50 jaar zijn lidmaatschap bij ons heeft opgezegd. Niet omdat het lopen niet meer ging, maar door zijn valpartij op een bruggetje in het Heempark. Hij wil niet langer lopen in het donker. Willem vertelde me direct na zijn val, toen we samen naar de camping liepen voor een eerste behandeling, dat hem dit nu voor de eerste keer in al die 50 jaar lopen was overkomen; zelf heeft schrijver dezes al meermalen kennis gemaakt met de grond. Ik geef toe: Willem zag er aardig gehavend uit. Maar gelukkig had hij niets gebroken en ging het vooral om flinke schaafwonden, maar dat is vervelend genoeg. Willem’s val was overigens bij daglicht!!
   Hopelijk blijft hij wel enige binding houden met de club, bijvoorbeeld door als donateur aan Felix verbonden te blijven. Ik weet dat menigeen het jammer vindt dat Willem gestopt is met lopen en dat we hem daardoor niet meer zouden zien.
   
   

2.    Sportieve prestaties
Hieronder weer verslagen en uitslagen van loopjes en lopen waaraan leden van onze club in de afgelopen maanden hebben meegedaan. Natuurlijk is dit overzicht zo compleet als mijn tamtam reikt; sta je er dus niet bij dan heeft jouw uitslag mij niet bereikt. Geef dus, als je in het vervolg ook in het ‘Felixertje’ vermeld wilt worden, even via de mail aan mij door waar en wat je hebt gelopen.

Maasdijkloop
Hij had de uitslagen van de vorige editie net gemist, maar in deze editie komt dit alsnog goed. Joop Raaphorst deed eind juli mee aan de VTM-loop in Maasdijk. Hij liep daar mee met de 10 kilometer en bereikte de meet in een tijd van 55:32 minuten.

Dam tot Dam Loop
Krumens en Chereno, wie kent ze niet!!?? Zij gingen, zo meldde het Algemeen Dagblad voorafgaand aan de loop, meedoen aan de Van Dam tot Dam Loop. Tamara Havinga had zich, zo meldde ze ons voorafgaand aan de loop, ingeschreven voor deze loop met het doel om de 16 kilometer te volbrengen en impliciet bij te dragen aan de startgelden voor onder meer bovengenoemde personen. Helaas, helaas heeft onze Tamara door fysieke probleempjes niét mee kunnen doen aan deze loop. Gelukkig loopt ze al wel weer haar trainingskilometers bij ons en ook gelukkig zal er volgend jaar vast weer een Van Dam tot Dam Loop worden georganiseerd waarin Tamara zich kan revancheren. Voor zover ik heb kunnen nagaan, zijn er dit jaar ook geen andere Felixers geweest die meeliepen in deze loop.

Rijk Zwaanloop ‘s Gravenzande
Op de laatste zaterdag van september liep Joop Raaphorst zijn eerste, enige en laatste Ten English Miles, zo gaf Joop mij aan. Die Ten English Miles is een slordige 16 kilometers en nog een kleine 100 metertjes. Vorig jaar wilde Joop in zijn woonplaats op deze afstand ook al vlammen, maar dat ging toen na 6 kilometer (= dus 3,7282271534240037 miles; sorry, de redactie houdt even niet van afronden) compleet mis toen z’n knie het begaf. Deze keer ging alles tijdens het lopen wél naar wens. Niet alleen met het lopen, ook de weersomstandigheden waren plezierig al had de wind van Joop tijdens het lopen richting kust iets minder stevig mogen zijn (hierdoor wapperde hij na 12 kilometer, ik reken niet om, van een groepje af). Na die Ten English Miles gaf de finishklok een tijd aan van 1:27:11 uur. En dat is nog een bruto tijd ook.

Singelloop Breda
Op zaterdag 30 september vertrok de familie Havinga naar Breda om daar op zondag mee te doen aan de Singelloop in die plaats. Ze hadden daar accommodatie geboekt in een hotel op de Bredase Markt met start en finish voor hoteldeur en douchen na afloop. Het hotel was best oké, maar in deze specifieke nacht van zaterdag op zondag kwam er weinig van slapen terecht. De Bredanaars houden wel van een feestje en dus bouwden zij op de Markt voor de deur van het hotel eerst een luidruchtig muziekfestijn op de Markt dat tot in de late uurtjes duurde. Vervolgens werd de hele zaak omgebouwd; zo werden onder meer tenten opgebouwd en dranghekken geplaatst.
Ondanks het slaaptekort stonden Chris en zijn dochter Tamara aan de start van de 5 kilo-meterloop. Tamara begeleidde pa Chris gedurende de hele loop om hem in 36:45 minuten weer over de finish te brengen; Tamara zelf was één seconde sneller.
Daarna startte Tamara met ma Yvonne om de 10 kilometer te gaan lopen. Ze bleven gezellig bij elkaar en finishten in een nette tijd van 1:13:20 uur.

Vestingstadrun Woudrichem
Joop Raaphorst had besloten in deze exotische uithoek van ons landje deel te nemen aan een halve marathon. Dit mede om de KNAU te laten zien dat hij nog wel eens een wedstrijdje loopt op zijn licentie. Directe aanleiding voor Joop om daar te lopen was zijn als slecht gevoelde tijd van ruim 2 uur tijdens de CPC-loop; dat moest toch beter kunnen.
Joop voelde zich in Woudrichem al snel thuis, want de eerste kilometers gingen over de Maasdijk. Na doorkomsttijden (26:27 op 5 km, 53:30 op de 10 en 1:21:23 op de 15 km) zat een verbetering er ook dik in. Maar het werd voor Joop toch nog hard werken op de laatste zes kilometers waarin het parcours de vesting op en over liep, er weer af en daarna ook nog eens over de – kennelijk toch wel vervelende – Maasdijk met wind tegen. En dat alles vanaf de start in een heerlijk regentje. Nat en wel finishte Joop in een tijd van 1:56:54 uur waarmee hij in de klasse mannen 55+ als vierde eindigde.

3. Herinneringen/anekdotes
   Deze keer komt de herinnering uit de pen van Rob Brouwer.
   
   Rob begint zijn verhaal met “Waarschuwing vooraf”. Dit verhaal heeft niets met lopen te maken, dus zou je het kunnen overslaan. Het is zelfs geen verhaal maar een naar waarheid gebeurde belevenis.
   
   

Het was juni 1991 en wij, mijn zoon Jos, Anjella zijn vrouw, Mathijs (hij was toen 1 jaar),
          Plony en ik waren voor een korte vakantie in Frankrijk. Wij hadden een groot huis gehuurd
          in het dorp Brett. Het hele dorp bestond uit ca. 20 woningen en verder was er niets. Geen
          theater, geen bioscoop, geen museum, geen agent, geen arts, geen bibliotheek, geen
          straatverlichting, geen gemeentehuis, geen stoplicht, geen school, geen slager, geen
          bakker, geen groenteboer, het enige dat daar stond was een klein kerkje met graven er
          om heen.

          Jos en ik gingen iedere ochtend op de racefiets de berg af om in een lager gelegen gehucht
          bij de bakker vers brood te halen. De rest van de familie zag ons moeilijk pedalerend
          omhoog komen en dekten snel de tafel, waarna wij gezamenlijk gingen ontbijten. Er
          stroomde een klein riviertje met koel en helder water door Brett naar het lager gelegen
          gehucht van de bakker.
          Twee maal per week kwam er een soort SRV-wagen langs met de benodigde
          levensmiddelen voor de lokale bevolking. De SRV-man kondigde zijn aanwezigheid aan
          door luid te bellen en dan kwamen de huisvrouwen naar buiten, die eerst op hun gemak
          stonden te praten, niemand had haast in het dorp, voordat zij de wagen binnengingen.
          Omdat er geen doorlopende weg door Brett ging, keerde de SRV-man zijn wagen en verliet
          het gehucht.

          Echter iedere middag om circa 17.00 uur hoorden wij ook luid klinkende bellen, wat onze
          nieuwsgierigheid prikkelde en wij gingen op onderzoek. Achter twee boerderijen stond een
          stal en wij zagen van de berg een kudde geiten met vrouwelijke herder naar beneden
          komen. Met juiste precisie dreef zij de mekkerende geiten de stal in waar een penetrante
          geitenstank aanwezig was. Zij strooide voer in de troggen en de geiten vonden dat heerlijk.
          Vervolgens ging zij naar een hoek van de stal en opende een hok waar een bok, veel groter
          dan de aanwezige geiten, tevoorschijn kwam en onverstoorbaar vraten de geiten door.
          Maar als een van de geiten een beetje door haar achterpoten zakte en met een flinke straal
          haar blaas ledigde, dan kwam de bok zo snel mogelijk naar de sassende geit om een paar
          flinke likken uit de warme urinestraal tot zich te nemen. Hoorde of zag de bok een andere
          geit door de achterpoten gaan dan spurtte hij snel om ook daar te proeven. Een zware taak
          voor één bok met zeker wel 50 geiten. Jos en ik gingen terug naar onze vrouwen. Zij
          vonden dat wij een vieze, gore lucht verspreidden, maar vol trots vertelden wij van onze
          ontmoeting met de geiten en de likkende bok. de volgende dag gingen de dames met ons
          naar de stal. Met een zakdoek onder de neus vanwege de sterke geitenlucht en kokhalzend
          zagen zij de bok, die zijn werk weer keurig volbracht.
          Dit was Brett op zijn best.

          Na 8 dagen gingen wij weer op weg naar Delft, afgesproken was dat wij onderweg ergens
          zouden overnachten.

          Tussen Dijon en Nancy reden wij plotseling door rondvliegende papieren snippers en op de
          andere weghelft zag ik in een flits mensen aan het rapen. Jos en Anjella, die voor ons
          reden zaten opgewonden te wijzen naar de gril van mijn auto en maakten met duim en
          wijsvinger mij duidelijk dat zij geld zagen. Circa 10 kilometer verder kwamen wij een
          parkeerplaats tegen en zagen wij dat er een bankbiljet van 500 Franse francs (waarde toen
          circa 200 gulden) op de gril van onze auto zat. Ik heb wel eens gelezen dat er manna uit
          de lucht kwam vallen, maar geld uit de lucht was voor ons een unicum. Het hotel onderweg
          was niet duur, want het geschenk uit de lucht deed voor ons goede sier.
          Terug in Delft gingen wij dinsdagavond weer naar de training van Felix. Tijdens de koffie na
          afloop van de training vertelde Jean-Pierre, lid van Felix en van de skivereniging, dat hij in
          het weekend in Parijs was geweest en daar op de radio had gehoord, dat er een oude
          vrouw ging verhuizen. Echter, de auto waar mee werd gereden kreeg pech. Alle
          inzittenden stapten uit, de oude vrouw zette haar tasje op het dak van de auto en alle
          passagiers zaten in de berm te genieten van de zon en op hulp te wachten. Een
          vrachtwagen reed met hoge snelheid langs de pechauto en het noodlot sloeg toe. Het tasje
          met geld vloog open door de luchtdruk van de vrachtauto. Gevolg: een wolk, niet van
          snippers maar van bankbiljetten. Gelukkig voor de vrouw werd het meeste geld weer terug
          gevonden.

          Jos en ik zaten met een big smile naar het verhaal van Jean-Pierre te luisteren en vulden
          het verhaal aan de stamtafel aan met onze goedkope overnachting alvorens wij naar huis
          reden.

4. Planning trainingen komende maanden
   Voor de komende drie maanden staan er geen bijzonderheden op de planning.
   Het Sinterklaasfeest valt op dinsdag. Diverse van ons zullen dan waarschijnlijk niet kunnen lopen om dit feest met de (klein)kinderen te vieren. DHL is echter gewoon open, dus kan er die avond voor de liefhebber normaal worden getraind.
   Dinsdag 19 december is een normale dag, maar blokker de avond ervan toch maar in je agenda. Hierover hoor je later nog.
   Tweede kerstdag, 26 december, is ook op een dinsdag. Deze keer is DHL wél gesloten, dus op deze dag hoef je niet te lopen.
   
   
5. Prestatieloopjes komende maanden
   Op mijn manier heb ik het aardig druk gehad de laatste tijd. Misschien ook heb ik deze rubriek een beetje laten versloffen. Wie zal het zeggen? Hoe dan ook, deze keer vind je geen suggesties van mijn kant voor loopjes in de wijde omgeving. Maar op internet kun je er desgewenst meer dan voldoende vinden
   
   
6. Kopij volgende nieuwsbrief en nieuwe ideeën
   Je kunt kopij voor de volgende nieuwsbrief bij mij aanleveren tot in elk geval eind januari 2018 (Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.).